Van altijd heimwee naar wonen in het buitenland. Klinkt wellicht niet heel logisch, maar dat is wel het verhaal van Zoë. Een heel bijzonder verhaal mag ik wel zeggen. Want ik ben enorm trots op haar dat ze haar verhaal deelt. Zo blijkt maar weer dat ieder zo zijn eigen uitdagingen heeft en de zoektocht naar je (werk)geluk een bumpy road is. Hierbij het tweede deel van haar bijzondere verhaal in Barcelona. Het eerste deel vind je hier.
Mijn naam is Zoë Lammers en ik werk binnenkort als projectmanager voor een Nederlands bedrijf wat een kantoor heeft in Barcelona. Best of both worlds al zeg ik het zelf. Wonen in het buitenland is voor velen een droom. Voor mij eigenlijk niet. Maar je gaat er nu toch wonen, denk je wellicht? Dat klopt inderdaad, maar zoals ze zeggen: Rome is niet in één dag gebouwd en deze beslissing is allesbehalve in een dag genomen.
Op onbetaald verlof naar Barcelona
Vorig jaar werd deze droom werkelijkheid. Ik kreeg drie maanden onbetaald verlof van mijn werk en ik vertrok om Spaans te leren. Vol enthousiasme stapte ik het vliegtuig in en nam ik de sleutel van mijn tijdelijke kamer in Barcelona in ontvangst. Toen ik op het bed zat kwam het besef. Wat ga ik in hemelsnaam doen? Ik ken hier niemand. Ik heb geen werk dus hoe ga ik me vermaken? Hoe leer ik nieuwe mensen kennen? Ik kan dit helemaal niet. Het oude heimwee gevoel overviel me en ik raakte volledig in paniek. Vooral door het feit dat dit gevoel er nog zo extreem zat en ik het dus weer kon voelen. Hierdoor wist ik me totaal geen raad.
De heimwee sloeg weer keihard toe
Een week telefonische therapiesessie met m’n ouders en beste vriendinnen, mijn broertje die me mee op sleeptouw nam met zijn vrienden (hij was toevallig ook in Barcelona, thank god) en heel, heel veel huilen en meerdere paniekaanvallen verder kwam ik er bovenop. Mijn ouders kwam me opzoeken, vrienden kwam langs, ik ontmoette nieuwe mensen, ging op dates, sprak Spaans (een klein beetje), vergat werk en genoot van het Spaanse leven. Nooit was ik zo gelukkig geweest en weer had ik het geflikt! Ik had niet opgegeven! Grote dank aan m’n familie en vrienden en ik sta bij jullie in het krijt haha.
Wonen en werken in Spanje
Er was weer een vlammetje aangewakkerd in deze tijd, voor langer wonen en werken in Barcelona. Nog steeds had ik mijn baan en die wilde ik niet zomaar opgeven. Uiteindelijk val je snel terug in het Nederlands leven en verdween dit gevoel een heel klein beetje naar de achtergrond. Ik wisselde van baan en werd halverwege dit jaar boventallig verklaard. Dat veranderde alles.
Toen een vriendin belde of ik op haar appartement in Barcelona wilde passen heb ik extreem getwijfeld. Weer die oude vertrouwde zelfsabotage en het heimwee gevoel. Wil ik dit wel? Moet ik doen? Maar ik ging en had weer de beste twee maanden die ik me kon wensen. Buikpijn en tranen toen ik in augustus terug moest naar Nederland.
Op naar die droombaan in Barcelona
Het vlammetje wat vorig jaar aanging was nu een grote vlam en een doel voor het nieuwe jaar. Ik zou dit gaan bewijzen aan mezelf, ook jij kan wonen en werken in het buitenland Zoë. Nee, ik deed dit niet voor anderen, maar puur voor mezelf. Niet omdat het moet, maar omdat ik het wilde. Het was geen idee wat over een nacht ijs ging. Er waren veel mental breakdowns waarin ik zeer zeker op wilde geven, maar dat deed ik niet. Dit is mijn doel en hier ga ik voor. Want als ik iets wil dan krijg ik het voor elkaar.
Via de website van WorkingRemotely.nl vond ik bedrijven waar je deels remote kon werken. Dit leek me perfect. Ik zag meerdere leuke vacatures en heb meerdere gesprekken gevoerd, maar helaas zat de perfecte match er niet tussen. Daarna ben ik simpelweg via google gaan zoeken naar een baan die zelfs volledig in het buitenland was. Ik zocht naar Nederlandse bedrijven in Barcelona.
Gaat het dan echt gebeuren?
Vele onbeantwoorde sollicitatiebrieven later waagde ik een poging met een open sollicitatie. In spanning ververste ik mijn mail elke minuut van de dag tot ik het mailtje zag met “wat een super leuke en enthousiaste motivatie. Laten we volgende week kennis maken”. Op het puntje van mijn stoel zat ik. Kon dit een optie zijn? Ook zei een tegen mezelf: stemmetje rustig aan, kennismaken betekent niet dat ze een baan voor je hebben. Tijdens het gesprek kwam al snel naar voren dat ze wel degelijk een functie open hadden staan en de volgende vraag was wanneer ik wilde beginnen.
Baan: check! Nu oriënteren voor een huis, gewoon rustig rondkijken en afwachten. Totdat er een appartement voorbijkwam wat te mooi bleek om waar te zijn, maar dat was het niet. Binnen twee weken had ik een baan en een huis in Barcelona. Je mag me knijpen en ik wacht nog steeds op het addertje onder het gras.
Maar wat als?
Ik werd gevraagd om een paar dagen naar Barcelona te komen om een dagje mee te lopen bij het bedrijf en bij het kerstfeest te zijn. 16 graden en volle zon, dat aanbod sloeg ik niet af. Een heerlijk appartement, leuke huisgenoten, bijkletsen met vriendinnen, alles klopte. Behalve het gevoel. Ik kwam hier de vorige keren ‘thuis’ en dat voelde nu anders. Ben ik mezelf voor de gek aan het houden? Wilde ik dit wel? Waarom wil ik dit? Ik durf het niet en vind het mega eng.
Uiteraard weer het berichtje in de familie whatsapp met “ik heb heimwee” en het fijnste en vertrouwde antwoord “het komt goed, je kan dit”. Ik zit nu weer bijna met tranen in mijn ogen als ik dit schrijf. Want ik weet ook dat het goedkomt, dat ik dit kan en dat ik alle support krijg van mijn fantastische, leukste, liefste familie en vrienden. Mijn support system.
Dus nu zit ik hier, in Barcelona. Om de hoek van m’n nieuwe appartement met een café con leche in de zon. Dit stuk te schrijven en ga ik vanaf het nieuwe jaar wonen en werken in Barcelona. De stad waar het in 2011 allemaal begon en waar ik 14 jaar later terugkom om dit avontuur voort te zetten.
Het is niet erg om heimwee te hebben
Wat ik heel graag mee wil geven aan iedereen die dit leest en wellicht ook worstelt met de wondere wereld van heimwee is dat je niet raar, anders of vreemd bent. Doe het stap voor stap en geef het tijd. Ook als het niet komt is dat helemaal oké en voel daar vooral geen druk in. Zelf kwam het bij mij toen ik rust had gevonden in het feit dat het oké is om niet in het buitenland te hoeven wonen en die rust en ruimte liet me een nieuwe versie van mezelf ontdekken. Dus voel alsjeblieft geen druk, want dat is zo onnodig.
Kies je eigen pad in het leven
Ik vind het zelf heel lastig als mensen ongevraagd advies geven en social media draagt hier heel erg aan bij. Mensen gaan reizen, hebben het fantastisch in het buitenland en het ‘moet’ allemaal zo nodig. Ik wil dus ook absoluut niet dat dit zo’n artikel wordt en nog minder wil ik dit schrijven om te laten weten dat ik het óók heb gedaan. Wat ik graag wil zeggen met mijn verhaal is dat als je deze droom hebt je hem achterna moet gaan. En dat het mooi kan uitpakken. Maar dat als je deze droom niet hebt, het ook goed is.
Leef je leven zoals je wilt, maar verwacht niet dat het allemaal aan komt waaien. Want zomaar een baan en huis vinden in het buitenland is geen gemakkelijke klus. Maar onmogelijk is het ook niet! Daarvan ben ik het levende bewijs.
Regelmatig heb ik het gevoel gehad kopje onder te gaan en vond ik het lastig om dit te bespreken. Ook omdat het een gevoel is wat naar mijn idee mensen niet helemaal herkennen of kunnen plaatsen. Mocht je nou denken ik wil hier een keer over kletsen of mocht je meer ervaringen van mij willen horen, dan mag je me altijd een berichtje sturen. Wie weet komt er nog een mooi vervolg hier, waarin ik vertel over mijn nieuwe leven in Barcelona.
Wil jij ook een baan waarbij je remote kunt werken?
Ben jij ook op zoek naar een baan waarbij je remote kunt werken? Op onze vacaturepagina vind je Nederlandse bedrijven die tijdelijk remote werken omarmen. Let op, dit is dus niet volledig remote, maar je hebt wel de vrijheid om af en toe vanaf een andere plek te werken.
